Vanaf 1 november 2022 kan ik mijzelf een nieuwe naam geven. Toos Werkeloos of liever gezegd; Sjaan Zonderbaan. Ik heb mijn vaste baan opgezegd. Dit klinkt heel deprimerend maar voor mij is het een bevrijding. ‘Sjaan Zonderbaan’ zijn betekend voor mij dat de wereld aan mijn voeten ligt. Geen verplichtingen naar werkgever of collega’s, geen verantwoording hoeven afleggen waarom ik moeiten heb met bepaalde taken, nee, ik ben helemaal vrij! Vrij om te gaan en te staan waar ik wil.
In maart 2022 heb ik me al ingeschreven bij de Kamer van Koophandel als zzp’er met een praktijk voor coaching en supervisie en had ik al een paar opdrachten. Supervisie geven op Inholland Hogeschool en een klein team coachen bij een zorginstelling. En wat krijg ik daar een energie van! Wat is dit leuk. Deze ervaring had ik al tijdens de opleiding tot coach, maar om als zelfstandige aan de slag te gaan vond ik echt heel gaaf.
En toen werd het dus 1 november. Mijn laatste werkdag is een feit. Dozen chocola en bossen bloemen in ontvangst genomen. Veel waardering gekregen, en iedereen ging me natuurlijk missen. En toen zat ik dus thuis met heel veel tijd. Maar zo voelde het niet. Het was tijd voor een grote schoonmaak. Ook al wonen we nog maar net een jaar in ons nieuwe huis, de kastjes en laatjes puilden al weer uit. Dus opruimen en weg doen. Boeken die ik nooit meer zal gebruiken; op marktplaats, een kastje wat eigenlijk niet had hoeven mee verhuizen; op marktplaats. Kleding die ik niet meer ging dragen; op Vinted. Ik was dagen bezig met foto’s, beschrijvingen, onderhandelen, pakjes dicht plakken en verkopen. De kasten werden leger en ik kreeg ruimte om te gaan ordenen, sorteren en... nog meer spullen weg doen.
En zo ging het niet alleen met mijn kasten maar ook in mijn hoofd. Wat vind ik nog belangrijk? Waar hecht ik waarde aan? Wat heb ik nodig? Allemaal vragen die ik mijzelf stelde. Ik heb overtuigingen onderzocht die niet van mij bleken te zijn, maar die mij wel in de weg zaten. Het stoppen met werken in loondienst was een eerste stap, maar er volgde nog meer.
Zo heb een ander grote stap gezet, het beëindigen van mijn lidmaatschap van de kerk waar ik al 41 jaar trouwe en actief lid was, ik heb me kunnen ontdoen van een identiteit die niet (meer) van mij was en niet past bij mijn huidige blik op het leven, mijn leven. Maar tegelijkertijd ging ik ook opzoek naar wat ik dan wel geloofde. Wil je hier meer over lezen, lees dan mijn blog, 'spiritueel uit de kast'.
Er brak en fase van zelfzorg aan. Ik begon met mediteren, beter voor mezelf te zorgen door te kijken wat ik echt nodig heb om goed in mijn vel te zitten. ‘A lot going on’ dus. Ik ben mijzelf opnieuw aan het ontdekken. Soms zwaar, maar over het algemeen is het heel erg bevrijdend en voel ik me steeds vrijer en vrijer.
Ik voel me zeer gezegend dat ik dat op dit moment kan doen. Door de verkoop van een vorige woning is er nog een stukje overwaarde wat mij de financiële ruimte geeft om dit nu te kunnen doen. Mijn man staat volledig achter me en steunt me in de reis en de keuzes die ik maak. Ik betrek hem in mijn processen en zie dat ook hij met zijn eigen vragen aan de slag gaat.
Maar… uiteindelijk zal er ook geld verdient moeten worden. Ik heb mezelf, na het opzeggen van mijn baan, 3 maanden gegeven om hier nog niet over na te hoeven denken. Maar februari 2023 wilde ik echt aan de bak. En hier was ik ook aan toe! Ik was toe aan actie. Mijn huis was opgeruimd, mijn hoofd geordend de ‘nieuwe Margreet’ krijgt vorm, maar zal een proces zijn dat een leven lang duurt, dus dat proces gaat door maar hoef ik niet op te wachten. Het is nu tijd om mijn praktijk op de kaart te gaan zetten. En als Sjaan Zonderbaan heb ik nu alle tijd en ruimte om hier mee aan de slag te gaan. Ik heb er zin in!
Reactie plaatsen
Reacties